Paintings
Een jager wilt na een lange dag jagen terug naar huis gaan. Hij loopt richting zijn huis, maar hij hoort plotseling iets in de bosjes. Hij gaat kijken en hij ziet een hert in de verte weglopen. Hij besluit om het hert te volgen. Het hert gaat zo snel dat de jager het hert niet meer kan bijhouden.
Uiteindelijk verliest hij het hert uit het zicht. De avond valt en hij besluit om niet langer naar het hert te zoeken en gaat terug, jammer genoeg kan hij de weg niet meer vinden en verdwaald de jager in het bos. Na een paar uur ronddwalen, begint het piekendonker te worden. De jager vreest dat hij de nacht buiten zal moet doorbrengen.
Hij opent de krakende oude deur van de blokhut en komt tot de conclusie dat het helemaal verlaten is. Het enige dat er in de blokhut stond was: een tafel, een paar houten stoelen en een paar bedden. Aan de muren hingen er ook een paar grote oude schilderijen van oude mensen. De jager besluit om te wachten op de bewoners om hen de weg uit het bos te vragen.
Uren gaan voorbij en het lijkt er meer en meer op dat de blokhut al een tijdje verlaten is en dat er niemand gaat komen. De jager besluit daarom om de nacht door te brengen in de blokhut. De jager legt zich neer in één van de bedden en probeert te slapen.
Na een paar minuten liggen, kan hij nog steeds niet slapen. Hij heeft het vreemde gevoel dat de gezichten op de schilderijen hem aankijken. De jager kan de gure blikken van de mensen op die schilderijen niet negeren, dus draait hij zichzelf om en richt zijn hoofd naar de kant van de muur om de schilderijen niet meer te kunnen zien. Uiteindelijk valt de jager toch nog in slaap.
De volgende ochtend wordt de man wakker, hij staat op en al snel komt hij tot een verontrustende conclusie. Er hangen namelijk geen schilderen aan de meer.... er waren alleen maar ramen...
